Veroorzaakt rood vlees kanker? Als je de laatste halve eeuw het voedingsdogma hebt gevolgd, denk je waarschijnlijk van wel.

Maar het is een feit dat er GEEN controleonderzoeken zijn die een verband leggen tussen vlees en kanker. En zelfs als je kijkt naar de paar observationele (epidemiologische) onderzoeken waarop onze richtlijnen voor het beperken van vlees zijn gebaseerd, is er geen significant bewijs dat het verband tussen rood vlees en kanker ondersteunt. De weinige onbetekenende correlaties zijn grondig gecorrigeerd door nieuwere, kwalitatief hoogstaande overzichtsstudies.

Afgezien van de ideologische vraag waarom sommige anti-vlees onderzoeken de krantenkoppen halen terwijl andere onderzoeken die de gezondheid van vlees ondersteunen worden onderdrukt, laten we eens goed kijken naar de belangrijkste onderzoeken die het mogelijke verband tussen vlees en kanker onderzoeken.

We laten de wetenschap voor zichzelf spreken.

Inhoudsopgave

• Veroorzaakt rood vlees kanker? Verzameld onderzoek
• Belangrijke factoren die vleesonderzoek over het hoofd ziet
• Zaadolie als kankerverwekkende stof
• Suiker als kankerverwekkende stof
• Waar komt het verband tussen vlees en kanker vandaan?
• Hoe onderzoeken worden vervalst en dogma’s worden gemaakt
• Meat and Colorectal Cancer in UK Biobank: A Prospective Study
• De nitraat/nitriet misvatting
• Het verband tussen methionine en kanker
• Veroorzaakt rood vlees kanker? De kern van de zaak

Veroorzaakt rood vlees kanker? Verzameld onderzoek

Laten we eens kijken naar de belangrijkste onderzoeken naar de relatie, of beter gezegd, de afwezigheid van een relatie, tussen rood vlees en kanker.

Unprocessed Red Meat Consumption and Processed Meat Consumption – Johnston et al.

The 2019 NutriRECS study is one the most comprehensive reviews of the evidence linking meat consumption with cancer to date. Researchers described the purpose of the study as follows:

De auteurs stellen dat: Contemporary dietary guidelines recommend limiting consumption of unprocessed red meat and processed meat. For example, the 2015–2020 Dietary Guidelines for Americans recommend limiting red meat intake…The World Health Organization International Agency for Research on Cancer has indicated that consumption of red meat is “probably carcinogenic” to humans, whereas processed meat is considered “carcinogenic” to humans [4].

De onderzoekers ontdekten echter dat: “These recommendations are, however, primarily based on observational studies that are at high risk for confounding and thus are limited in establishing causal inferences, nor do they report the absolute magnitude of any possible effects. Furthermore, the organizations that produce guidelines did not conduct or access rigorous systematic reviews of the evidence, were limited in addressing conflicts of interest, and did not explicitly address population values and preferences, raising questions regarding adherence to guideline standards for trustworthiness (5–9).”

Resultaten voor vers rood vlees

De resultaten van deze analyse voor het consumeren van rood vlees met “17 cohorten met 2,2 miljoen deelnemers leverden bewijs met een lage mate van zekerheid dat het verminderen van de inname van onbewerkt rood vlees kan leiden tot een zeer kleine vermindering van de totale sterfte aan kanker gedurende het leven (7 minder voorvallen per 1000 personen bij een afname van 3 porties/wk), zonder statistisch significante verschillen voor 8 andere kankerresultaten (sterfte aan prostaatkanker en de incidentie van algehele, borst-, colorectale, slokdarm-, maag-, alvleesklier- en prostaatkanker) [13]

Resultaten voor verwerkt vlees

“Voor cohortonderzoeken naar ongunstige kankerresultaten (31 cohorten met 3. 5 miljoen deelnemers die gegevens verstrekten voor onze dosis/respons analyse), vonden we ook bewijs met lage tot zeer lage zekerheid dat een verminderde inname van bewerkt vlees geassocieerd was met een zeer kleine absolute risicovermindering in de totale sterfte aan kanker tijdens het leven; prostaatkankersterfte; en de incidentie van slokdarm-, colorectale en borstkanker (bereik, 1 minder tot 8 minder voorvallen per 1000 personen met een afname van 3 porties/wk), met geen statistisch significante verschillen in incidentie of mortaliteit voor 12 andere kankeruitkomsten (colorectale, maag- en pancreaskankersterfte; algehele, endometriale, maag-, lever-, dunne darm-, orale, ovarium-, pancreas- en prostaatkankerincidentie)”.

Definitieve aanbevelingen

Op basis van de bovenstaande analyse raden de onderzoekers aan om zowel vers rood vlees als verwerkt vlees te blijven eten. [1]

A Review and Meta-Analysis of Prospective studies of red and processed meat, meat cooking methods, heme iron, heterocyclic amines and prostate cancer – Bylsma et al.

In de bovenstaande analyse uit 2015 werd aangetoond dat rood vlees geen verband houdt met darmkanker als rekening wordt gehouden met bereidingsmethoden en andere verzachtende factoren.

Merk op dat de kankerverwekkende stoffen in vers rood vlees ontstaan door koken, maar deze studie vond dat ze geen effect hadden op het risico op kanker [5].

Association Between Red Meat Consumption and Colon Cancer – Turner et al.

Deze review uit 2017 van talloze onderzoeken kwam tot de conclusie dat “er momenteel onvoldoende bewijs is om een mechanistisch verband te bevestigen tussen de inname van rood vlees als onderdeel van een gezond voedingspatroon en het risico op darmkanker.”

De auteurs van de studie kwamen tot deze conclusie omdat, zoals ze opmerkten: “De meeste onderzoeken gebruikten niveaus van vlees of vleescomponenten die veel hoger waren dan die in menselijke diëten. Hoewel veel van de experimenten semi-gezuiverde diëten gebruikten, ontworpen om de hoeveelheid voedingsstoffen in de huidige westerse diëten na te bootsen, bevatten de meeste geen potentiële biologisch actieve beschermende verbindingen die aanwezig zijn in hele voedingsmiddelen” [11].

Meta-analysis of prospective studies of red meat consumption and colorectal cancer – Alexander et al.

Ook deze analyse uit 2011 van 25 onderzoeken vond onvoldoende bewijs voor een verband tussen rood vlees en darmkanker – de meest voorkomende vorm van kanker die wordt toegeschreven aan het eten van rood vlees [16].

Reduction of Red and Processed Meat Intake and Cancer Mortality and Incidence: A Systematic Review and Meta-analysis of Cohort Studies – Han et al.

Deze grote reviewstudie van 73 andere onderzoeken concludeerde: “De mogelijke absolute effecten van de consumptie van rood en verwerkt vlees op de mortaliteit en incidentie van kanker zijn zeer klein en de bewijskracht is laag tot zeer laag” [4].

Common dietary patterns and risk of cancer of the colon rectum – Jauregui et al.

Deze studie uit 2018 vond geen verschil in darmkanker tussen deelnemers die rood vlees aten en vegetariërs [5].

Als rood vlees kankerverwekkend zou zijn, zou je dan niet verwachten dat het niet-vlees-dieet een positief effect zou hebben?

Lack of Association between Red Meat Consumption and Positive Fecal Immunochemical Colorectal Cancer Screening Test – Pramul et al.

Deze grootschalige gerandomiseerde controlestudie met 1060 mensen tussen de zevenenveertig en vierenzeventig jaar vond geen verband tussen vleesconsumptie en kankerverwekkende fecale biomarkers.

De onderzoekers concluderen: ‘Er werden geen significante associaties waargenomen met een van de variabelen, behalve met de leeftijd van 60-74 jaar.

Verrassend voor sommigen, maar niet voor voorstanders van een carnivoor dieet zoals Dr. Kiltz, “er werd een Borderline significantie waargenomen voor een hoge consumptie van groenten.” [2]

Als je kijkt naar de aanwezigheid van plantaardige gifstoffen en het mythe ontkrachtende onderzoek dat aantoont dat onoplosbare vezels in groenten IBS en darmpoliepen bevorderen, is deze bevinding heel logisch.

Effect of Meat – Parnaud et al.

In dit klassieke onderzoek uit 1998 hadden ratten die gevoerd werden met een dieet op basis van bacon de laagste percentages darmkanker.

Het eten van bacon had zelfs beschermende effecten voor ratten die gedoseerd werden met een stof die darmkanker zou bevorderen. Ratten die een “uitgebalanceerd” dieet van “chow” kregen, hadden deze effecten niet.

Diet, obesity, and colorectal carcinoma risk – Alsheridah et al.

In dit onderzoek uit Koeweit uit 2018, dat een kleine correlatie tussen de consumptie van rood vlees en darmkanker aantoonde, hadden degenen die rood vlees aten minder kans op diabetes type 2.

Meat intake and recurrence of colorectal adenomas – Mathew et al.

Dit onderzoek uit 2004 toonde aan dat voor mensen met precancereuze darmpoliepen, het verminderen van rood vlees het risico op herhaling niet verminderde [6].

Meat intake and cause-specific mortality – Lee et al.

In deze review van 8 Aziatische onderzoeken met 300.000 deelnemers voor perioden van 6 tot 15 jaar “was de inname van rood vlees omgekeerd geassocieerd met sterfte aan CVD bij mannen en met sterfte aan kanker bij vrouwen in Aziatische landen” [8].

Multiple risk factor intervention trial –

In this classic study spanning 9 years with data from 361,000 participants, the group that lowered saturated fat died at higher rates. 

Tragically, at the 16-year follow-up, participants in this group had 20% higher rates of lung cancer even when they quit smoking [8]. 

Saturated fat is a significant variable because it is the component of meat that was first demonized over 60 years ago by Ansel Keys infamous seven countries study. This study falsely puts the bullseye on meat as the number one public health enemy. 

In conclusion, both the vegetarians and the nonvegetarians in the EPIC-Oxford study have a low total cancer incidence compared with the national average. The incidence of all malignant neoplasms combined was lower among vegetarians and fish eaters than among meat eaters, but the incidence of colorectal cancer was significantly higher among vegetarians than among nonvegetarians. (Other articles in this supplement to the Journal include references 24–50.)

Belangrijke factoren die in vleesonderzoek over het hoofd worden gezien

De grootschalige bevolkingsonderzoeken waarop dieetrichtlijnen zijn gebaseerd, kunnen niet, of niet, controleren op veel factoren die het risico op darmkanker zouden kunnen verhogen, onafhankelijk van de consumptie van rood vlees.

Bovendien laten onderzoeken zien dat de nummer één correlatie met vleesconsumptie leefstijlgedrag is dat lichamelijke inactiviteit, rookgewoonten en alcoholconsumptie omvat. Dit zegt veel meer over de promotie van plantaardige diëten als gezond dan over de gezondheid van vlees.

Maar zelfs onderzoeken die proberen te controleren voor factoren als erfelijkheid, roken, alcoholgebruik en lichaamsbeweging missen allemaal de aanwezigheid van “plantaardige olie” uit zaden in het dieet.

Zaadolie als kankerverwekkend stof

Dietary nutrition thought leaders zoals Mark Sisson wijzen erop dat de aanwezigheid van zaadoliën wel eens de belangrijkste factor zou kunnen zijn bij het bepalen of vlees al dan niet kankerverwekkend is in de dikke darm.

In vers rood vlees is heemijzer de stof die het vaakst als kankerverwekkend wordt geïdentificeerd. Het is echter in wezen alleen kankerverwekkend in combinatie met omega-6 vetzuren, met name linolzuur.

Meat and cancer: haemoglobin and haemin in a low-calcium diet promote colorectal carcinogenesis at the aberrant crypt stage in rats

In bovengenoemd onderzoek bevorderde het voeren van heemijzer aan ratten darmkanker alleen wanneer het samen met saffloerolie met een hoog linolzuurgehalte werd gevoerd.

Toen heemijzer samen met olijfolie werd gevoerd, wat meer SFA’s (verzadigde vetzuren) en stabielere MUFA’s (enkelvoudig onverzadigde vetzuren) bevat, voorkwam de olijfolie darmkanker [10].

Beef Meat and Blood Sausage Promote the Formation of Azoxymethane-Induced Mucin-Depleted Foci and Aberrant Crypt Foci in Rat Colons

In dit onderzoek uit 2015 werden muizen in drie groepen verdeeld.

De eerste groep kreeg heemijzer en omega-6 PUFA uit saffloerolie te eten.

Een tweede groep kreeg heemijzer met omega-3 PUFA uit visolie.

Een derde groep kreeg heemijzer met verzadigd vet en nul PUFA uit volledig gehydrogeneerde kokosolie.

Om erachter te komen hoe kankerverwekkend elk voedingsschema was, keken de onderzoekers naar de effecten van het “fecale water” van de dieren op de dikke darmcellen.

Beide PUFA-groepen vertoonden talrijke markers van carcinogenese en lipideoxidatie. Kortom, het ontlastingswater van muizen die met PUFA en ijzer werden gevoed was giftig voor de epitheelcellen van de dikke darm.

Het ontlastingswater van muizen die verzadigd vet en heemijzer kregen, vertoonde geen markers van carcinogenese of lipideoxidatie.

Suiker als kankerverwekkend

De gemiddelde Amerikaan haalt ongeveer 50-60% van zijn calorieën uit koolhydraten en 16% alleen al uit toegevoegde suikers. [15]

Een onderzoek uit 2019 legt een verband tussen het drinken van slechts een klein glas suikerhoudende drank van 100 ml per dag – slechts een derde van een doorsnee blikje frisdrank – en een toename van 18% van het algehele kankerrisico en een toename van 22% van het risico op borstkanker. [4]

Het is niet verrassend dat het verhoogde risico op kanker bij het consumeren van suikerhoudende dranken zelfs werd waargenomen bij consumenten van puur vruchtensap. Mathilde Touvier, onderzoeksdirecteur van het Nutritional Epidemiology Research Team van het National Health and Medical Research Institute van de Université Paris 13, stelt: “Wat we hebben waargenomen is dat de belangrijkste oorzaak van de associatie echt de suiker lijkt te zijn die in deze suikerhoudende dranken zit.”

De cellen van veel menselijke kankers zijn afhankelijk van bloedsuiker om te groeien en zich te vermenigvuldigen en ontwikkelen zelfs mutaties die hen in staat stellen de energie die ze krijgen van insuline te verhogen. Onderzoekers geloven dat veel pre-kankercellen nooit kwaadaardige tumoren zouden worden als ze niet werden gevoed door suiker. [5] [6] [7]

Waar komt het verband tussen vlees en kanker vandaan?

Al sinds 1975 proberen wetenschappers een verband te leggen tussen de consumptie van rood vlees en kanker, vooral darmkanker. [8] [9]

Het huidige WHO-standpunt dat vlees kankerverwekkend kan zijn komt voornamelijk van het zogenaamde IARC-onderzoek. [10]

In deze studie concludeerde een groep onderzoekers (zonder consensus) dat: ”After thoroughly reviewing the accumulated scientific literature, a Working Group of 22 experts from 10 countries convened by the IARC Monographs Programme classified the consumption of red meat as probably carcinogenic to humans (Group 2A), based on limited evidence that the consumption of red meat causes cancer in humans and strong mechanistic evidence supporting a carcinogenic effect. This association was observed mainly for colorectal cancer, but associations were also seen for pancreatic cancer and prostate cancer.”

Dit is opmerkelijk misleidend om verschillende redenen:

• De onderzoekers zeggen dat ze 800 studies hebben bekeken, maar in werkelijkheid hebben ze er slechts 14 beoordeeld.
• Geen van de onderzochte studies waren gecontroleerde onderzoeken. Het waren allemaal onbetrouwbare epidemiologische (observationele) studies die in de regel geen oorzakelijk verband kunnen vaststellen. Deze onderzoeken zijn gebaseerd op vragenlijsten over levensstijl die naar deelnemers worden gestuurd, waardoor ze zeer vatbaar zijn voor foutieve rapportage.
• Ondanks het protest van Dr. David Klurfeld, werden in de studie twee gecontroleerde onderzoeken naar borst- en darmkanker weggelaten, waarin het uitbannen van rood vlees en een toename van fruit en granen het risico op kanker niet verlaagde.
• Van de 14 observationele onderzoeken toonden er slechts 6 een positieve correlatie aan tussen het eten van vlees en het risico op kanker.
• Van deze zes positieve onderzoeken toonde slechts 1 een ‘significante’ correlatie van slechts 1,85 positieve associatie.

Om deze bevindingen in perspectief te plaatsen: de positieve observationele correlatie tussen roken en kanker is 2000%. Voor vlees is dat 47%.

Het is ook de moeite waard om te benadrukken hoe laag observationele onderzoeken staan in de hiërarchie van bewijsvoering. Ze zijn bedoeld om te pleiten voor verdere gecontroleerde onderzoeken en niet om te worden gebruikt als basis voor definitieve claims.

Onderzoeksopzetten in oplopende niveaus van de piramide vertonen over het algemeen een hogere kwaliteit van bewijs en een lager risico op vertekening. Het vertrouwen in oorzakelijke verbanden neemt toe op de hogere niveaus. *Meta-analyses en systematische reviews van observationele studies en mechanistische studies zijn ook mogelijk. RCT, gerandomiseerde gecontroleerde studie. Bron: American Journal of Clinical Nutrition

Hoe onderzoeken worden vervalst en dogma’s worden gemaakt

Op dit punt vraag je je misschien af wie er achter deze anti-vlees richtlijnen en hun verkeerde voorstelling van zaken aan het publiek zit. Voor het eerst in tientallen jaren hoeven we niet te speculeren, we kunnen het rechtstreeks van de top horen.

Dr. David Klurfeld, een zeer gerespecteerd onderzoeker en lid van de werkgroep van de Wereldgezondheidsorganisatie die in 2015 besloot dat vlees kanker veroorzaakt, heeft zich uitgesproken.

Dr. Klurfeld was fel gekant tegen deze aanwijzing en noemde het de meest frustrerende professionele ervaring van zijn leven.

Dr. Klurfeld is niet de standaard klokkenluider op laag niveau, maar sinds 2004 de National Program Leader for Human Nutrition bij de Agricultural Research Service van het USDA. Je kunt zijn peer-reviewed artikel ter verdediging van vlees met de titel “Wat is de rol van vlees in een gezond dieet” hier vinden.

Hieronder kun je Dr. Klurfeld horen spreken over vlees dat geen kanker veroorzaakt en de ideologisch gemotiveerde veganistische onderzoekers achter de WHO-richtlijnen.

Meat and Colorectal Cancer in UK Biobank: A Prospective Study

This 2019 study linking meat and colon cancer got a lot of attention. Let’s examine it to see just how the “meat causes cancer” sausage is made.

Hieronder staat het persbericht van het onderzoek dat laat zien hoe het werd uitgezonden naar het publiek:

De berichtgeving over dit onderzoek is een schoolvoorbeeld van een verkeerde voorstelling van zaken, zwartmaken en angst zaaien.

Het persbericht begint met: “Wetenschappers hebben aangetoond dat mensen die ongeveer 76 gram rood en bewerkt vlees per dag eten – wat ongeveer overeenkomt met de aanbevelingen van de overheid – nog steeds 20% meer kans hebben om darmkanker te ontwikkelen dan mensen die slechts ongeveer 21 gram per dag eten” [2].

20% klinkt behoorlijk hoog, maar wat de verslaggevers weglaten is dat het een relatieve 20% risicoverhoging is, geen absolute 20%.

De deelnemers aan het onderzoek begonnen met een risico van 0,5% op darmkanker. Degenen die het meeste bewerkt en rood vlees aten, vertoonden een risicotoename tot 0,6%. Omdat het verschil tussen 0,5% en 0,6% 20% is, kwamen de onderzoekers uit op een “relatieve” risicotoename van 20%,

Laten we omwille van het argument aannemen dat de zelfgerapporteerde enquêtes waarop dit onderzoek zich baseerde, volledig accuraat waren. Dat ze rekening hielden met alle andere mogelijke factoren zoals lichaamsbeweging, erfelijkheid, roken, alcoholgebruik, frisdrankconsumptie, tijd zittend doorgebracht op het werk enzovoort (wat onmogelijk zou zijn). Zou jij nog steeds het genot van spek schrappen, laat staan de rijke matrix van complete eiwitten, B-vitamines, zink en vleesspecifieke voedingsstoffen in vers rood vlees, om je risico op darmkanker met 0,1% te verlagen?

En vergeet niet dat deze 0,1% niet eens oorzakelijk is. Het is slechts een correlatie.

Maar wat als je alleen de kop van het persbericht leest? Dit is de manier waarop de zogenaamde wetenschap die vlees met kanker in verband brengt de afgelopen eeuw is uitgevoerd en verspreid.

Wat is er nog meer weggelaten?

Niet alleen worden de statistieken in deze onderzoeken op een misleidende manier gepresenteerd, er worden ook belangrijke details weggelaten.

Alleen bewerkt vlees was gecorreleerd met een verhoogd risico

Wat ook niet wordt vermeld in het persbericht over het onderzoek is dat er GEEN verband was tussen onbewerkt rood vlees en darmkanker. Er was slechts een verband van 0,1% tussen bewerkt vlees en darmkanker.

Toch wordt het onderzoek nog steeds aan het publiek verkocht als een bewijs dat “mensen die rood en bewerkt vlees eten” een groter risico lopen.

Risico op darmkanker voor vrouwen werd niet beïnvloed door rood en bewerkt vlees

Een andere twist was dat rood vlees, of het nu verwerkt of vers was, geen significante associatie vertoonde met darmkanker bij vrouwen.

Dus de titel van het persbericht, “Zelfs matige eters van rood en bewerkt vlees lopen risico op darmkanker”, is meer dan misleidend en schromelijk overdreven. Als het over de helft van de bevolking gaat, is het een regelrechte leugen.

Maar geef niet alleen het persbericht de schuld – het wordt niet eens genoemd in de samenvatting. Om het echte verhaal te krijgen moeten jij, je moeder, zus, vrouw, enz. en elke journalist de kleine lettertjes lezen.

Waarom zouden de auteurs van het onderzoek verbergen dat rood vlees het risico op darmkanker bij vrouwen niet verhoogt?

Omdat dit hun “verhaal” dat rood vlees kankerverwekkend was, volledig zou hebben ondermijnd. Een verhaal waaraan ze meer dan vijf jaar en honderdduizenden dollars hadden besteed om het te bewijzen.

Hoewel er echte fysiologische verschillen zijn tussen mannen en vrouwen, was dat niet waar het onderzoek naar op zoek was.

De nitraat/nitriet misvatting

Laten we nu eens wat dieper ingaan op een van de zogenaamde “mechanistische” routes waardoor vlees wordt bestempeld als “mogelijk kankerverwekkend” – nitraten en nitrieten.

Het is interessant dat deze verbindingen in veel grotere hoeveelheden voorkomen in planten dan in verwerkt en gerookt vlees. Ze voorzien planten van de stikstof die ze nodig hebben om te groeien.

Groenten zijn zelfs verreweg de grootste bron van nitraten in onze voeding.

Groenten zijn goed voor minstens 85% van de nitraten die mensen consumeren. Gepekelde vleeswaren nemen slechts 5% van de nitraatconsumptie voor hun rekening.

Nitraten zijn in wezen onschadelijk, maar ze kunnen door de microben in onze mond worden omgezet in nitrieten. Bij het inslikken kunnen deze nitrieten in het zure milieu in onze maag reageren tot nitrosaminen. Van sommige nitrosaminen is aangetoond dat ze kankerverwekkend zijn.

Als je je zorgen maakt over de vorming van nitrosaminen bij het eten van dierlijke of plantaardige bronnen, blijkt uit onderzoek dat het gebruik van een antibacterieel mondwater de orale aanmaak van nitrieten aanzienlijk kan verminderen. [11]

Het is ook belangrijk om op te merken dat nitraten zeer belangrijke rollen spelen in het lichaam. In 1998 wonnen Amerikaanse wetenschappers de Nobelprijs voor het ontdekken van de rol van stikstofmonoxide in het cardiovasculaire systeem. Je lichaam maakt dit gas aan uit nitraten in je voedsel. [12]

Het stikstofmonoxide uit nitraten verwijdt de bloedvaten, verlaagt de bloeddruk en beschermt tegen infecties. Wanneer je vermogen om stikstofmonoxide te produceren wordt geremd, heb je een hoger risico op hartaandoeningen, diabetes en erectiestoornissen. [13] [14]

Waarom wordt bewerkt vlees dan als kankerverwekkend beschouwd en groenten niet? De belangrijkste theorie is dat groenten antioxidanten bevatten die beschermen tegen de effecten van nitrieten.

Maar nogmaals, er was slechts een verband van 0,1% tussen verwerkt vlees en darmkanker (bij mannen, maar niet bij vrouwen) door alle drie potentieel kankerverwekkende routes die hierboven zijn genoemd. Dus vormen nitraten echt een risico? En is de onbeduidende, potentiële (maar niet causale) risicofactor van nitraten een reden om deze voedingsrijke vleeswaren zoals bacon te schrappen?

Als we naar het bewijs kijken, is het nog waarschijnlijker dat nitraten goed zijn en dat het vermijden ervan als onderdeel van een dichte voedingsstoffenmatrix in vlees leidt tot netto negatieve gezondheidsresultaten.

Het verband tussen methionine en kanker

Onderzoekers leggen nog een verband tussen vlees en kanker en dat heeft te maken met het aminozuur methionine, waar vlees veel van bevat.

Echter, wanneer onderzoeken naar methionine kijken, vinden ze dat je een zeer hoge dosis pure methionine nodig hebt om de basisniveaus van homocysteïne (een aminozuur dat wordt gesynthetiseerd uit methionine en in verband wordt gebracht met ziekte) te verhogen. Dit komt neer op ongeveer 500% van de normale dagelijkse inname [12].

Normale doses methionine, zoals je zou krijgen van een keto-dieet en zelfs een carnivoor dieet, verhogen de basisniveaus van homocysteïne niet [7][8].

Simpel gezegd: er is geen overtuigend bewijs dat aantoont dat voor gezonde mensen een dieet met veel spiervlees de basisniveaus van homocysteïne verhoogt.

Als je je zorgen maakt over methionine, is een aanpak om meer bottenbouillon te drinken die rijk is aan aminozuren zoals glycine, waarvan is aangetoond dat het de effecten van methionine verzacht.

Veroorzaakt rood vlees kanker? De kern van de zaak

Op basis van al het beschikbare bewijs lijkt het er niet op dat rood vlees, of het nu vers of verwerkt is, kanker veroorzaakt.

Wanneer het heemijzer uit rood vlees echter wordt gecombineerd met zaadoliën, kan het kankerverwekkende eigenschappen hebben.

Wanneer rood vlees wordt geconsumeerd als onderdeel van een dieet met weinig PUFA’s, is het waarschijnlijk zeer heilzaam. Vette stukken biefstuk zoals ribeye behoren tot de voedingsrijkste voedingsmiddelen op aarde.

Rood vlees biedt een overvloed aan biobeschikbare en vleesspecifieke voedingsstoffen, is zeer verzadigend en wordt in verband gebracht met talrijke markers van gezondheid, vruchtbaarheid en een lang leven [17].

Mensen zijn geëvolueerd naar een dieet van voornamelijk vlees

Bovendien blijkt uit nieuw onderzoek dat de moderne mens fysiologisch bijna identiek is aan onze holbewoner-voorouders.

Bijna 2 miljoen jaar lang evolueerden onze voorouders op een dieet van voornamelijk vet rood vlees [22].

Het bewijs suggereert niet alleen dat rood vlees geen kanker veroorzaakt, maar talrijke andere onderzoeken hebben ook aangetoond dat de totale vleesconsumptie correleert met een langere levensverwachting. Deze bevinding is onafhankelijk van de totale calorie-inname, economische status, stedelijke voordelen en obesitas [16].